Vitamine B12 tekort is een probleem dat vaker voorkomt dan we denken. Veel mensen lopen er namelijk mee rond zonder dat ze het zelf weten. Een tekort kan uiteindelijk zorgen voor ernstige situaties. Bij mijzelf duurde het een lange tijd voordat ik me erop liet testen. Dit omdat de klachten mild waren en ik het niet direct in verband bracht met een vitamine tekort. In dit artikel wil ik je meenemen in mijn proces én je wat meer bekender maken met het probleem. Het is belangrijk om te onthouden dat ik geen deskundige ben en enkel mijn eigen ervaring wil delen. Lees je mee?
De hele dag moe
Een goede vijf jaar geleden startte ik mijn MBO opleiding; Marketing, communicatie en evenementen op het Koning Willem 1 college in Den Bosch. Na een paar maanden merkte ik dat ik de gehele dag door enorm moe was. Wanneer ik al vroeg in de ochtend les had, had ik moeite met wakker blijven in de bus. Wanneer ik ergens in de middag thuiskwam van school, pakte ik mijn kans om nog even een dutje te doen tot het avondeten. Ook na het avondeten ging ik vaak terug mijn bed in voor een dutje totdat ik moest sporten. Ik probeerde mij er steeds toe te zetten om wel naar de handbaltraining te gaan, om vervolgens na de training weer te slapen tot de volgende dag. Thuis merkte we wel dat ik extreem veel sliep, maar in eerste instantie dachten we dat dit kwam door een nieuwe school/opleiding. Het is natuurlijk niet niks om van het VMBO naar het MBO te gaan. In het begin zochten we er dus eigenlijk niks achter.
Andere symptomen van vitamine B12 tekort
Na een tijdje merkte ik dat ik ook last kreeg van andere kwaaltjes. Zo kreeg ik bijvoorbeeld steeds meer last van mijn maag. Dit kon op random momenten van de dag opkomen. Daarnaast kreeg ik ook te maken met enorme haaruitval. Ik was gewend dat wanneer ik mijn haren had gekamd, ik mijn borstel even leeg moest halen. Echter was het rond deze periode extreem. Niet alleen de borstel zat vol haren, ook de vloer kon er niet aan ontkomen. Daar bovenop zag ik ook nog eens enorm bleek. Iedereen was wel gewend dat ik geen bruin kleurtje had, maar de vragen ‘voel je je wel lekker’ en ‘ben je ziek’? werden steeds vaker aan me gesteld. Dit terwijl dat ik op die momenten eigenlijk nergens last van had. Toen ik alle symptomen op een rijtje had gelegd, gingen de alarmbellen wel een beetje rinkelen. Wat het precies kon zijn? Daar had ik geen idee van. Wel leek het mij en me ouders slim om even een bezoekje aan de dokter te brengen.
De verschillende onderzoeken
Bij het eerste doktersbezoekje werd duidelijk dat ze ontlasting wilde onderzoeken en bloed wilde prikken. Nadat dit gebeurd is, wilde de dokter een afspraak inplannen om de uitslag te bespreken. Hier werd duidelijk dat ze een vitamine B12 tekort hadden ontdekt. In principe hoort je lichaam vitamine B12 op te nemen uit onder andere melkproducten, vlees en eieren. Er werd dan ook aan mij gevraagd of ik misschien veganistisch of vegetarisch was, echter is dit beide niet het geval. Daarnaast werd mij ook gevraagd of ik rookte of veel alcohol dronk, ook dit was beide niet het geval. Doordat ze ook mijn ontlasting hadden onderzocht, wisten ze dat ik geen last had van een maagbacterie of virus. De directe oorzaak konden ze uit het gesprek dus helaas niet halen. Wél was duidelijk dat de B12 waarde zo laag was, dat er direct actie moest worden ondernomen.


Een boost door middel van injecties
Doordat de B12 waarde zó laag was, moest ik als het ware een ‘boost’ krijgen. Tabletten konden deze boost niet geven en dus moest ik ingepland worden voor 10 injecties. Deze injecties werden in mijn bil gezet, zodat het minder pijn deed volgens de dokter. Nou moet ik zeggen, een pretje was het zeker niet! Gedurende 10 weken moest ik iedere week terug naar de assistente om een injectie te laten zetten. Dit in de hoop dat mijn B12 waarde hierna weer op pijl was. Nadat alle injecties gezet waren, moest ik eenmaal in de week een tabletvorm nemen. Dit zodat de waardes niet terug zouden zakken naar het oude niveau.
Is het vitamine B12 tekort opgelost?
Na een tijdje werd ik teruggeroepen om bloed te prikken zodat ze mijn waardes weer konden bekijken. Opmerkelijk was dat ondanks de injecties en tabletten, de waardes weer waren gedaald. Na wat gesprekken te hebben gevoerd met de dokter, stuurde hij me door naar een internist in het ziekenhuis. Echter kon deze internist niets voor mij betekenen, gezien alle onderzoeken die mogelijk waren, al waren uitgevoerd bij mij. Dit betekende dus een onnodig bezoek aan het ziekenhuis, nog steeds geen oorzaak van mijn tekort én de waardes die steeds blijven dalen. Veel gesprekken en bloedafnames verder, is er voor gekozen om levenslang tabletten te blijven slikken gezien het een chronisch probleem is. Dit is dus tot op de dag van vandaag, iedere dag nodig om de waardes op pijl te houden. Momenteel ga ik nog eenmaal in het halfjaar bloedprikken om het te controleren, maar eigenlijk is het wel duidelijk.


Hoe gaat het nu?
Momenteel slik ik dus iedere dag vitamine B12 en ik merk zeker al een tijd verschil. Ik hoef niet meer 3 keer per dag naar bed om een dutje te doen, de maagpijn en bleekheid zijn op grote wijze afgenomen en de haaruitval is ook een stuk minder. Ik merk aan mezelf dat de vitamine B12 mijn lichaam goed doet en ik lekkerder in mijn vel zit. Ik ben dan ook meer dan blij dat ik vijf jaar geleden de keuze heb gemaakt om naar de dokter te stappen.
Het is al een tijdje geleden dat ik hoorde dat ik een chronisch B12 tekort heb. Het feit dat ik iedere dag een pilletje zal moeten nemen, is dan ook al geaccepteerd. Het enige waar ik nog wel mee zit is het feit dat er nooit een duidelijke verklaring is geweest. Waarom neemt mijn lichaam geen vitamine B12 op? Dat is de vraag die ik vaak heb gesteld aan de dokter. Echter wist hij hier geen antwoord op te geven, gezien er niks geks te vinden was aan de onderzoeken. Ik moet het doen met de uitspraak ‘Sommige mensen nemen het gewoon niet op, een oorzaak kan ik daar niet voor geven’.
Vitamine B12 tekort is een groot probleem in Nederland en dokters doen er soms wat gemakkelijk over. Echter adviseer ik iedereen om bij klachten, direct actie te ondernemen.
Had jij al wel eens gehoord van een vitamine B12 tekort, of heb je het wellicht zelf? Deel vooral jouw mening/ervaring!

